Herrie in de loods

"Kan ik u helpen?" vroeg een stem achter mij in de Eurowall doe het zelf zaak. "Ik zoek verf, mat-zwart en vuurrood" antwoorde ik, terwijl ik probeerde niet te struikelen over de verschrikkelijke teringbende in deze winkel. "En niet te duur", voegde ik er nog even snel aan toe. Even later stonden er twee potjes verf op de toonbank. "Dit is hele goede verf hoor" aldus het vrouwke achter de balie. "Het is voor op een auto" zei ik. "Oh, daar is het ook heel goed voor" antwoordde ze, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, dat je je auto met de kwast of roller van een nieuw kleurtje voorziet. Ik vermoed dat als ik had gezegd dat het voor mijn goudvis was, het daar ook hele goede verf voor was geweest.

Afijn, met de potjes verf stapte ik gisteren avond de loods binnen. John was ook net gearriveerd en had de slijptol al in de hand. Vanavond gaat het gebeuren! Waar we vorig jaar niet meer aan toe waren gekomen, komt deze keer in elk geval goed. Meer geluid! De slijptol en de uitlaat hebben een date vanavond waar de vonken vanaf zullen vliegen. En terwijl ik de kwast met rode verf op de eerste velg zet, zet John de veiligheidsbril op zijn neus en de slijptol in de uitlaat, net voor de einddemper.

Zo rond koffietijd komt Berry de timmerman binnen. Berry gaat iets moois maken achter in de auto. De plank met de versterker en speakers gaat half verdwijnen om plaats te maken voor een houten stellage waar we al onze andere spullen netjes in kunnen opbergen. Terwijl ik de koffie inschenk worden de mogelijkheden bekeken.

Als alle velgen een eerste laag rood hebben heeft ook de uitlaat afscheid genomen van de einddemper. En dan het moment suprême! Sleutel in het contact, starten en ... ja hoor, meteen vult de loods zich met een oorverdovende herrie. Tevreden blikken worden uitgewisseld door de klussers. Wat een geluid, precies zoals we het wilde hebben. Als het gas erop gaat brult onze haai als een leeuw die deze anders zo rustige straat even laat weten dat het beter is om binnen te blijven vanavond. Ik hoop wel dat het tijdens de carbage run binnen in de auto uit te houden is en het freude am fahren niet in het geding komt. Vooralsnog keren we deze avond met een glimlach huiswaarts.

Door: Martin