Fast and Loud

John zijn scheermesje is wel erg aan vervanging toe, was het eerste wat ik dacht toen ik gisterenavond de loods binnen liep. Maar halverwege de avond bleek dat het toch een bewuste keuze was. Maar daarover later meer. De binnenautoarchitect was ook al weer aanwezig om ons opbergmeubel af te maken. Ik had de 12 volts koelbox nog even opgemeten, zodat die daar straks  perfect in past. In het midden komt het 27MC bakkie en nog wat van dat spul en dan houden we aan de andere zijde nog ruimte over voor andere spullen. Gaat helemaal goedkomen.

Zoals voorgaande klusavonden ben ik wederom met rollers en kwasten in de weer vanavond. De motorkap nog maar een laag zwart en zelfs eerst wat licht opgeschuurd deze keer. “Zal ik heel de voorkant gewoon zwart verven?” roep ik naar John. “Ja, doe maar, alleen niet de koplampen!” repliceert hij van achter uit de loods. En zo geschiedde. Even later concluderen we dat de Beamer er weer iets ruiger uit ziet zo. En nadat ik de buitenspiegels nog een likje rood heb gegeven, ga ik eens kijken hoe het uitlaatproject van baardmans verloopt.

De flexibele uitlaatpijp zit er mooi omheen. John is druk doende met de oude rubbers, tapeinden en een nieuw te vervaardigen beugel. Zagen, slijpen, boren, buigen, passen en meten. Het gebeurt allemaal. Fast and Loud, Gas Monkey style is het thema van vanavond. Fast and Loud is één van onze favoriete TV programma’s over Gas Monkey garage in Texas. Ook een paar bebaarde gasten met een obsessie voor gave auto’s.

En over apen gesproken, daar komt meteen de aap uit de mouw voor wat betreft John zijn baard in wording. Hij wil ook een Gas Monkey style beard. Nu maar afwachten welke het zal worden, die van Richard of die aanzienlijk langere van Aaron.

Ondertussen hangt ook de uitlaat in de beugel. “Geef even steeksleuteltje 15” zegt John. Hij heeft zijn schitterende “snap on” look-alike toolbox weer meegenomen waar werkelijk alles in zit qua gereedschap, behalve … steeksleuteltje 15 dus. Het vastzetten van de beugel wordt dus uitgesteld tot de volgende klusavond (over twee weken) maar al met al hebben we weer een hoop werk verzet vanavond. Fast and Loud dus.

Door: Martin

In volle draf

De klusavond voor de bmw ging vandaag in volle draf. Drie man in en om de auto.  Vriend Berry maakte zich druk als binnenautoarchitect. Mart fungeerde voor de 2^e achtereenvolgende week als painter. En ikzelf heb me nuttig gemaakt in de bekabelingsfeer.

Bij binnenkomst eerst even de afgeslepen uitlaatpijp opmeten.  6 cm doorsnee.  Wordt  afgemaakt met een stuk flexibel uitlaatpijp en een dik open einde. Geluid verzekerd.  Inmiddels zijn de kwasten al uit de terpetine getrokken en blikken scharlakenrood geopend. Mart zal vanavond uiteraard zonder enige vorm van schuren danwel ontvetten de velgen een 2^e dikke laag rood geven. Ook de kwasten zijn van onhandige grote. Zelf denk ik dat hiermee containerschepen in de grondverf worden gezet. Grote stappen snel thuis principe. Toch drogen ze redelijk op, en als je boven de 160 aanhoudt dan lijken ze perfect rood geschilderd. Overigens werd op sommige stukken de motorkap ook voorzien van een nieuw mat, of toch glanzend stukje verf. Het is hoe het licht er op valt. Dit uiteraard met een zo breed mogelijke roller.

Berry kwam inmiddels met een variëteit aan apparaten binnen. Hele zaagtafels stonden opgesteld. Niks in de onze Beamer is waterpas of recht, dus even goed bekijken hoe dit aan te pakken.  Na wat zagerij stond er een mooi afgewerkte legplank met inbouwmogelijkheid voor koelbox en andere apparatuur waar lang geleden een achterbank stond. Natuurlijk is dit ambachtelijk stukje werk vervaardigd van nieuw en degelijk hout (geen fineer). We moeten in de lijn van de deutsche grundlichheit blijven natuurlijk. Volgende week worden de punten op de i gezet.  Maar het ziet er nu al beter uit dan menig Ikea kastje.

Terwijl Demis Rousos uit de speakers schalde (ja in ons loodsje komt alles voorbij, overigens is Demis Rousos een griekse zanger uit het verre verleden, en vertolker van melancholieke liederen) werd hij inmiddels vergezeld door onze nieuwe Publieke inboard versterker met allerhande geluiden. Na wat oponthoud had ik hem toch aan de praat gekregen. Deze installatie gaat ons dit jaar op de kaart zetten vwb de buitengeluiden.  Nu nog op zoek naar een onmoemelijk grote speakerhoorn.

De avond vloog voorbij. Aan het eind een ritueel Jupke ontkurkt en  zu hauze gekeerd.

Door: John

Herrie in de loods

"Kan ik u helpen?" vroeg een stem achter mij in de Eurowall doe het zelf zaak. "Ik zoek verf, mat-zwart en vuurrood" antwoorde ik, terwijl ik probeerde niet te struikelen over de verschrikkelijke teringbende in deze winkel. "En niet te duur", voegde ik er nog even snel aan toe. Even later stonden er twee potjes verf op de toonbank. "Dit is hele goede verf hoor" aldus het vrouwke achter de balie. "Het is voor op een auto" zei ik. "Oh, daar is het ook heel goed voor" antwoordde ze, alsof het de normaalste zaak van de wereld is, dat je je auto met de kwast of roller van een nieuw kleurtje voorziet. Ik vermoed dat als ik had gezegd dat het voor mijn goudvis was, het daar ook hele goede verf voor was geweest.

Afijn, met de potjes verf stapte ik gisteren avond de loods binnen. John was ook net gearriveerd en had de slijptol al in de hand. Vanavond gaat het gebeuren! Waar we vorig jaar niet meer aan toe waren gekomen, komt deze keer in elk geval goed. Meer geluid! De slijptol en de uitlaat hebben een date vanavond waar de vonken vanaf zullen vliegen. En terwijl ik de kwast met rode verf op de eerste velg zet, zet John de veiligheidsbril op zijn neus en de slijptol in de uitlaat, net voor de einddemper.

Zo rond koffietijd komt Berry de timmerman binnen. Berry gaat iets moois maken achter in de auto. De plank met de versterker en speakers gaat half verdwijnen om plaats te maken voor een houten stellage waar we al onze andere spullen netjes in kunnen opbergen. Terwijl ik de koffie inschenk worden de mogelijkheden bekeken.

Als alle velgen een eerste laag rood hebben heeft ook de uitlaat afscheid genomen van de einddemper. En dan het moment suprême! Sleutel in het contact, starten en ... ja hoor, meteen vult de loods zich met een oorverdovende herrie. Tevreden blikken worden uitgewisseld door de klussers. Wat een geluid, precies zoals we het wilde hebben. Als het gas erop gaat brult onze haai als een leeuw die deze anders zo rustige straat even laat weten dat het beter is om binnen te blijven vanavond. Ik hoop wel dat het tijdens de carbage run binnen in de auto uit te houden is en het freude am fahren niet in het geding komt. Vooralsnog keren we deze avond met een glimlach huiswaarts.

Door: Martin