Op woendag 2 mei zou de sleutelavond plaats gaan vinden deze week. We hadden allebei voor ogen om grote stappen voorwaarts te gaan maken. De remschijven waren inmiddels als nieuw afgedraaid, de remblokken waren geleverd. Ook is medestrijder Mart naar de BMW garage afgereisd voor het een en ander aan klein-materiaal. Vol verbazing van Martin werd medegedeeld dat onze BMW niet bekend is met kenteken en gegevens. Dit was wel het geval bij de universele onderdelenboer. Ook constateerde hij dat er nogal veel personeel ''rond' dwaalde in netjes gestreken BMW kledij, maar vroeg zich tevens af of daar ook zoveel klanten tegenover staan op een doordeweekse dag? Het was in ieder geval drukker met personeel dan met potentiële klanten. Ergo, het cruciale onderdeel voor de avond hadden ze dan wel op voorraad, het overige kleinood moest besteld worden.
Had net de muziek op een lekker volume aangezwengeld, toen Mart binnenkwam met onderdelen en koffie. Vol goede moed gaan we aan de slag om de voorremmerij geheel in het nieuw te steken. Ik ging er eens lekker voor zitten op een van de vele reservewielen hier in ons sleutelloodsje. Martin direct achter mij om de benodigde gereedschappen aan te reiken, en hand en spandiensten te verrichten. Hij vond namelijk dat dit soort revisieachtige werkzaamheden meer iets voor mij waren. In ieder geval werden alle handelingen van het monteren met argusogen gevolgd. Ikzelf was vol zelfvertrouwen begonnen aan dit ''eenvoudige'' klusje. Toch? Oude blokjes eruit, nieuwe erin.....so far so good.
Gelijk na deze handeling kwamen de vraagtekens. Wat heb ik weinig ruimte tussen de blokken? Hier past in de verste verte geen schijf tussen. De nieuwe blokken van een vaag (lees: goedkoop) merk leken ongelofelijk dik en nooit te gaan passen. Wacht even, ik moet iets hebben van hout om de blokken ietwat uit elkaar drukken. Wat is er in de loods te vinden van hout ? We begonnen met een steel van een kwast.......kraak, gebroken. Daarna een staalborstel. Godver, pijn aan mijn klauwen. Bezems, wandelstokken, stukken kozijn, hamerstelen, trapleuningen. Alles werd er tussen gestoken, maar de blokken bleven mij met dezelfde tussenruimte lachend aankijken. Denken, vloeken, tieren.........blijkt toch op den duur zijn vruchten af te werpen. Met veel machtsvertoon van mijn kant, gaat met een bandijzer de remcilinder de goede kant op (naar binnen dus). Hierdoor ontstaat de benodigde ruimte en gaat het remrestauratieproject ineens heel snel. Na een tijdje staan we allebei te kijken naar een goed resultaat. Hajetoo.
Nu even de winterbandjes met velg monteren en klaar. (de 2 voorste M3 velgen waren vakkundig krom gereden en gaan hun leven nu slijten als tuinslanghaspel). Even later kwam ik erachter dat de looprichting van de banden door ons niet goed gemonteerd waren. Even omdraaien dus. Het net gemonteerde wiel bleek met geen mogelijkheid meer van de auto te willen. Wat krijgen we nou weer. De BMW werkt vanavond vooral tegen. Wederom met grof geweld geeft hij het toch op, en monteren we de wielen op de juiste wijze.
De avond heeft dus opgeleverd; nieuwe voorremmen en gemonteerde wielen en pijn aan mijn klauwen. Volgende week staat het monteren van de radiator met de nieuwe onderdelen, en velgen spuiten op het program.
Door: John
Geen opmerkingen:
Een reactie posten